اکسیژن

چند نکته بابت هوای آلوده تهران

تابناک - نگاه شما - مخاطب تابناک: بنده نه تخصصی در خبرنگاری دارم و نه در عکاسی ولیکن همانند اکثریت مردم کشورم، تمام فکر و ذهنم به سمت رشد و شکوفایی ایران عزیزمان است. صبح امروز همانند تمام روزهای کاری دیگر جهت عزیمت به محل کار در شهر تهران، از منزل خود واقع در شهر کرج با خودروی شخصی حرکت کردم و فکر هر روز در ذهنم تداعی شد که چرا هوای صبح بوی دود می دهد و هیچ طراوتی در آن نیست. چرا اتوبوس هایی که در حد یک کارخانه دود می کنند هر روز در اتوبان تردد می کنند و هیچ کس با آنها کاری ندارد؟ چرا اول صبح مامور عزیز راهنمایی و رانندگی پشت فرمان مگان خوابیده... چرا در حضور پلیس راهنمایی و رانندگی، خودرو ها در کنار اتوبان! توقف می کنند و مسافر می زنند و ایجاد گلوگاه و ترافیک و ...

همواره در اخبار و جراید و رسانه ها صحبت از کیفیت سوخت می شود و جناح های مختلف با هم گلاویز هستند ولیکن عزیزان اصل ماجرا همین کنارمان است و ما غافل از آن...

چرا هرگز سخن از کیفیت بسیار نامطلوب خودرو های پرتیراژ نیست؟

چرا هیچوقت کسی جرات ندارد با غول های(کاغذی) خودرو ساز و مافیای وارد کننده خودرو روبرو شود... چه اتفاقی می افتد که کلا صورت مساله پاک می شود. دقیقا از بعد از تحریم صنعت خودرو موضوع آلودگی فجیح هوای کشور بوجود آمد ولی خیلی ناباورانه تمام نگاه ها با تحریک رسانه ای به سمت سوخت رفت...بنزین به طور کلی یک ماده شیمیایی سمی است. در این هرگز تردید نبوده ولیکن خودرویی که این سم را کامل نسوزاند سبب معلق سازی مواد سمی درون آن در هوا می شود حتی بهترین بنزین دنیا هم که باشد قصه همین است.

از خواننده این مطلب تقاضا می کنم با یک حساب و کتاب سرانگشتی و با استفاده از کلید واژه هایی نظیر تحریم صنعت خودرو، مافیای خودرو در ایران، قطعات نامرغوب جایگزین، ورود خودروهای بی نام و نشان کشور دوست! همیشه درصحنه! چین و در آخر، اصرار خودرو سازان به تولید خودروهای قدیمی نظیر پیکان وانت، مینی بوس، نیسان وانت(نسیان آبی) در تناسب با موضوع آلودگی هوا یک وقت اندکی صرف کنید. به تناسب قابل توجهی خواهید رسید که در آن کیفیت سوخت چندان نقشی ندارد! ولی به ما یاد داده اند که بگوییم سوختمان بسیار سمی و بی کیفیت است و علت آلودگی فقط سوخت است... و میلیون ها هموطن لعن و نفرین خود را نثار تولید کنندگان و وارد کنندگان آن می کنند!!

وقتی کشورهای اروپایی برند های خودر را در ایران حمایت می کردند و چند سالی است که تحت تحریم ظالمانه قرار داریم...این برند خودرو با چه قطعه جایگزین و با چه استانداری با این تیراژ تولید می شود؟

چرا پشت تیربون وعده جلوگیری از تولید فلان خودرو بی کیفیت داده می شود ولی کمتر از یکماه همان برند و همان خودرو آگهی پیش فروش می دهد؟!

چرا در کشورمان، مینی بوس هایی نظیر بنز و فیات دهه 70 میلادی و نیسان وانت با تکنولوژی که واقعا اطلاعی از دهه آن ندارم ولی بسیار قدیمی است همچنان تولید می شود؟

دقت کرده اید وقتی یک مینی بوس از کنارتان عبور می کند مدت زمان زیادی طول می کشد تا آثار دود و بوی آن از آن محیط خارج شود؟ این مسایل چه ارتباطی با سوخت دارد؟؟ مقصر خودرو است.

با حذف این خودرو ها شاید به طور موقت چند هزارنفر بیکار شوند که می توان از امتیازات دولتی و سود حاصل از حذف این آلوده کننده ها جهت اعطای امتیازات به این هموطنان استفاده کرد نظیر واگذاری خودرو های مرغوب با تسهیلات ویژه...ولی در عوض میلیون ها نفر نفس راحت می شکند و میلیون ها هموطن از خطر ابتلا به بیماریهای بعضا صعب العلاج نجات پیدا می کنند...

اگر بخواهند، کار دشواری نیست حداقل بسیار آسان تر و کم هزینه تر از هزینه های درمان و پیامدهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از آلودگی هوا می باشد.

توجه کرده اید که در رسانه ملی گاهی مسوولان محترم راهنمایی و رانندگی در مصاحبه های خود از آمار رو به کاهش تصادفات صحبت می کنند و علت آن را حضور نیروهای خود در جاده ها و نصب دوربین و تجهیزات می دانند ولی همچنان کشورمان یکی از بالاترین آمار تلفات جاده ای را به خود اختصاص داده است؟!

توجه کرده اید که هرچه به ظاهر سطح علمی و فرهنگ جامعه (اسمی) رو به تعالی است ولیکن خیابانها و اتوبانهای کشور علی الخصوص تهران مملو از بی فرهنگی در رانندگی است؟!

ای کاش عزیزان راهنمایی و رانندگی به جای ترفند های شعبده بازی و ساخت ماکت خودرو و دوربین های فلش زن و نصب چراغ چشمک زن ماشین پلیس بر روی تیرچه روشنایی اتوبان(اتوبان کرج به سمت تهران)، اندکی به خود زحمت می دادند و کارفرهنگی انجام می شد....یادمان نرفته که سالهای نه چندان دور، بستن کمربند ایمنی یک حرکت لوکس و به قول قدیمی ها فرنگی بازی بود اما به یکباره با یک اقدام بسیار ارزشمند راهنمایی و رانندگی وقت!، بستن کمربند ایمنی تبدیل به یک فرهنگ شد و ثمره آن نجات هزاران مسافر حادثه دیده از مرگ حتمی بوده... در همان سالها بعضی از خودرو سازان پرتلاش کشورمان، از نصب کمربند ایمنی بر روی خودرو امتناع کرده بودند و اگر یادتان باشد برای سود بیشتر، آیینه بغل سمت شاگرد را هم حذف کرده بودند!!! و در بازار لوازم خودرو، فروش کمربند ایمنی برای این خودرو ها حسابی سکه بود. همین خودرو ساز جدیدا به جای رینگ اسپورت آلومینومی از رینگ ساده و قالپاق پلاستیکی استفاده می کند... وقتی از ظاهر کالا برای سود بیشتر می زنند، چه ضمانتی برای باطن خودرو وجود دارد؟؟

چرا دیگر در زمینه فرهنگ رانندگی کار فرهنگی نمی شود؟؟ چرا با پراخت پول می توان گواهینامه را بی چون و چرا گرفت؟...چرا رانندگان بعد از امتحان رانندگی هرجوری که دلشان می خواهد رانندگی می کنند؟ چرا با اینکه جریمه ها سنگین تر شده ولی تخلفات جاده ای به همان نسبت کاهش نیافته؟ و خیلی خیلی چراهای دیگر که همه ما می دانیم.

برادران و خواهران عزیز، فرهنگ رانندگی تعلیم داده نشده و در جامعه وجود ندارد. اگر هم به ندرت مشاهده شد، یک مساله ذاتی است. هنوز مردم پایتخت کشور من نمی دانند خط کشی جاده ها به چه معنی است...حتی خط عابر پیاده... هنوز اداره راهنمایی و رانندگی پل مستقیم ارتباطی بین خود و مردم در سایت خود ایجاد نکرده و اگر آدرس پست الکترونیکی در آنجا مشاهده کردید بدانید و مطمین باشید که هرگز پاسخی دریافت نخواهید کرد. فقط استعلام جریمه، پول..پرداخت!

به جرات و بدون اغراق می توان با درایت مسوولان راهنمایی و رانندگی و بدون هیچ اختلالی، بخش اعظمی از مشکلات ترافیکی را ازبین برد که وجود فرهنگ رانندگی نقش بسزایی درآن دارد. بنده و امثال من کنار گود ننشسته ایم و نمی گوییم لنگش کن! ما هر روز در خود گودیم!!!

عزیزان، فقط با جریمه نمی توانید و نتوانسته اید اقدام چشمگیری در زمینه فرهنگ رانندگی انجام دهید و بدانید قابل اجرایی شدن نیست.

فرهنگ رانندگی، دانش مسوولان، قدرت بازدارنده و مستمر در مقابل تولید خودروی بی کیفیت، تلاش تولید کننده برای کیفیت بهتر و نه سود بالاتر در صنعت خودرو، وجود متولی برای جلوگیری از تردد خودرو های دودزا و صداقت مسوولان چاره درد ترافیک، تصادف و آلودگی هوا در حوزه خودرو است.